Ο καλός Χριστούλης
Φώτα στους δρόμους, μάγοι κι αστέρια κρέμονται στις κολώνες, βιτρίνες γεμάτες έλατα, μπάλες, χιόνια τεχνητά, και αϊβασίληδες, χιλιάδες στρουμπουλοί α λα κοκκινοσκουφίτσα ντυμένοι αϊβασίληδες, σε κάθε γωνιά χαιρετούν τους όλοι βιάζονται και χαμογελαστούς με βλέμμα ας τον τρελό στην τρέλα του περαστικούς . Τρέχουν-Τρέχουμε γιατί γιορτάζουμε, και γιορτάζουμε τρέχοντας. Να δούμε όλες τις βιτρίνες, να διαλέξουμε πρώτοι μην και αδειάσουν τα ράφια, τρέχουμε να πάμε στο κομμωτήριο, για νέο ντιζάϊν στις τρίχες μας, τρέχουμε να αγοράσουμε δώρα για όλους. Για το ΠΑΙΔΙ (ένα κι΄ αυτό με το ζόρι), για το έτερον ήμισυ ή έτερον 1/3 ή έτερον ένα τίποτα κάποιες φορές, τις γιαγιάδες, τους θείους, τον 3ο μπατζανάκη του πρώτου ξαδέλφου της πεθεράς μας, μην ξεχάσουμε κανέναν αλίμονο.Τον μόνο που πασχίζουμε να ξεχάσουμε είναι ο εαυτός μας (Θε μου γιατί δεν είμαι ο Τομ Κρουζ;). Αλλά με τόσο τρέξιμο παραλίγο να ξεχάσω. ότι γιορτάζουμε Τι γιορτάζουμε όμως ρε παιδί μου; Κάτι μάλλον σε σχέση μ